ISTORIJA NOVOG BEČEJA

Prema arheološkim istraživanjima izvršenim na Matejskom brodu i Borđošu, koji se nalaze nekoliko kilometara od Novog Bečeja, utvrđeno je da prva ljudska naselja na ovim prostorima datiraju iz mlađeg kamenog i bronzanog doba.Prvi pisani dokumenti pominju Novi Bečej kao grad tvrđavu (Castelum de Beche) 1091.godine, a ostaci ove, nekada impozantne građevine, na samoj obali Tise, s vedoče o prohujalom vremenu i osvajačkim pohodima Kumana, tatarskih konjanika Batu-kana, vitezova Đurda Brankovića, Hunjadi Janoša i Mehmed paše Sokolovića. Utvrđenje je, do temelja uništeno odredbama Karlovačkog mira 1701.godine.

Nedaleko od Novog Bečeja nalaze se i ostaci benediktanskog manastira Arače, jednog od najstarijih spomenika srednjovekovne arhitekture ovog kraja iz trinaestog veka.

Današnji Novi Bečej nastao je spajanjem dva naselja Vranjeva i Novog Bečeja. Tokom svoje istorije zvao se Turski Bečej, Francisdorf, Vranjevo i Vološinovo, a od 1952.godine dobija ime koje nosi i danas.

U njegovoj bogatoj istoriji pronalazimo podatke o tome da je ovde 1830.godine osnovana redovna škola i prva diletantska družina, 1838. počela je sa radom narodna čitaonica-kasina, a 1860.godine osnovano je prvo profesionalno putujuće pozorište Jovana Kneževića.

U Vranjevu je rođen poznati srpski kompozitor Josif Marinković(1851-1931), kao i operska i dramska umetnica Teodora Boberić Arsenović (1885-1960), slavni evropski teatrolog i reditelj Joca Savić (1847-1915), pronalazač Ognjeslav Kostović ( 1851-1918), dr Jene Sentklarai (1843-1925) teolog i filozof, dopisni član Mađarske akademije nauka i Srpskog učenog društva i počasni član Matice srpske, dr Janoš Farago ( 1889-1936) teolog, profesor Teološkog fakulteta u Temišvaru, a kasnije, dramski umetnik Slavko Simić, Dubravka Nešović i mnogi drugi.